Βαλεριάνα

Βαλεριάνα
Valeriana officinalis

Η Βαλεριάνα αποτελεί ένα πολυετές, ποώδες και ανθοφόρο της οικογένειας των Βαλεριανοειδών. Προέρχεται από περιοχές της Ευρώπης και της βορειοδυτικής Ασίας. Στην Ελλάδα είναι αυτοφυές, κυρίως στη βόρεια και ηπειρωτική, και προτιμά εδάφη υγρά, γόνιμα και ηλιόλουστα. Το όνομα «Βαλεριάνα» προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει «υγεία» ή «δύναμη» και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεται και στη δυνατή του οσμή.

Η Βαλεριάνα περιέχει πολλά διαφορετικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων αιθέριων ελαίων που φαίνεται να συμβάλλουν στις χαλαρωτικές ιδιότητες του βοτάνου. Περιέχει αιθέριο έλαιο, ισοβαλεριανικό οξύ, αλκαλοειδή, εστέρες, άμυλο, σάκχαρα, ρητίνη κ.α

Η κύρια δράση της ρίζας του φυτού είναι ηρεμιστική, υπνωτική, αντισπασμωδική, υποτασική.  
Ενδείκνυται σε ασθένειες του νευρικού συστήματος, ως νευροτονωτικό και ηρεμιστικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια σε σπασμούς και επιληψία για να μειώσει την ένταση και το άγχος, στην υστερία, στην αϋπνία και την υπερδιέγερση. Σαν μυοχαλαρωτικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την απαλλαγή από τις κράμπες, τον εντερικό κολικό και λιθιάσεις της κύστης. Επίσης η βαλεριάνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γενικό παυσίπονο όταν ο πόνος συνδέεται με νευρική υπερένταση και την ημικρανία.
Συνδυάζεται θαυμάσια με άλλα βότανα για πιο ενισχυμένα ή εξειδικευμένα αποτελέσματα, όπως πασσιφλόρα, λυκίσκο και χαμομήλι.

Η δοσολογία είναι 2 γραμμάρια ανά 1 φλιτζάνι νερό με ανώτατη ημερήσια δόση 6 γραμμάρια.
Ο χρόνος βρασμού είναι 15 λεπτά.
Οι υπερβολικές δόσεις βαλεριάνας μπορεί να δημιουργήσουν παρενέργειες, όπως πονοκέφαλο και ταχυκαρδία.
Να αποφεύγεται την χρήση βαλεριάνας όταν μετά πρόκειται να οδηγήσετε ή είστε χειριστής μηχανημάτων, και ποτέ να μην συνδυάζεται με αλκοόλ.
Πρέπει επίσης να αποφεύγεται η κατανάλωση της βαλεριάνας σε συνδυασμό με υπνωτικά χάπια.